Dag 40: Espagne... adios!

Woensdag 9 juni, de dag van het vertrek naar huis! We vragen ons meerdere malen af, hoe zal dat gaan met de fietsen en de trein? In alle vroegte staan we op; de wekker gaat om 5 uur in de ochtend af, want we willen per se op tijd op het station zijn. Het is natuurlijk nog donker maar door de straatverlichting van Santiago wordt duidelijk dat het nog steeds regent en hard! We kleden ons aan en de heleboel wordt weer ingepakt. We kiezen toch maar het zekere voor het onzekere: regenbroeken en regenjassen aan! We hadden gehoopt dat dat niet meer nodig zou zijn...

We zetten onze fietsen buite onder de overkapping van de wandelpromenade aan de overkant. Daar is het tenminste droog. We bepakken onze fietsen en controleren goed of we niks vergeten zijn. Een rare sfeer hangt er in de straten. Een vuilnisman, volledig ingepakt in regenkleding, staat met zijn vuilniskar te schuilen onder dezelfde promenade. Het is jammer dat we Santiago de Compostela zo moeten verlaten maar het is niet anders. We trekken de voordeur dicht en vertrekken. Er is geen kip op straat en het is een vreemde gewaarwording om in de regen door de historische donkere straten van Santiago te fietsen, daar waar het overdag wemelt van de toeristen.

Nadat we de binnenstad verlaten hebben fietsen we al gauw door bredere straten naar het station. We gaan met onze fietsen naar binnen en zien dat er nog 2 fietsers van plan zijn te gaan reizen met de trein. Oei, oei, als er maar genoeg plaatsen zijn...

We zoeken het juiste perron op, natuurlijk ligt dat net aan de overkant van de spoorlijnen. We dragen de fietsen met veel moeite de trap af, steken door de tunnel het spoor over en zeulen de fietsen aan de andere kant weer de trappen op. Dat gaat vrij moeizaam maar het lukt. Als de trein aankomt zoeken we de ingang waar een fiets staat afgebeeld en rijden onze fietsen naar binnen. Er is een behoorlijk hoogteverschil tussen perron en trein. De conducteur begint te sputteren als we de fietsen bij elkaar zetten, we mogen de deur niet blokkeren. We plaatsen twee fietsen in de fietscoupé aan deze kant, en de derde fiets gaat naar de achterzijde van de trein. Daar staan al 2 fietsen van de 2 andere reizigers. Het gaat allemaal net.

De trein vertrekt en we hebben slechts een kaartje tot Ourense want je moet voor elk traject een nieuw kaartje kopen. Onderweg nemen we ons “ontbijt”: een zakje chips uit de automaat met een glas cola uit een fles, die we gisteren in Santiago gekocht hebben. De reis verloopt voorspoedig en we komen rond 9 uur aan in die stad. We moeten hier overstappen, dus de fietsen gaan weer uit de trein. Gelukkig hoeven we hier niet onder het spoor door. We hoeven maar naar de andere kant van het perron. Daar staat een prachtige luxueuze trein naar León. Jo en Theo willen de fietsen in de trein plaatsen, maar dat gaat niet zo maar. Het aantal fietsen is inmiddels gegroeid naar 8, dus een strenge conducteur maakt ons vriendelijk doch dringend duidelijk dat de bagage eraf moet. We halen de bagage eraf en plaatsen die in rekken in de trein. Gelukkig is deze trein vrij goed uitgerust om fietsen te vervoeren. De fietsen worden in volgorde van het verlaten van de trein gepparkeerd en zorgvuldig vastgezet. De reis naar León duurt een hele tijd, tot half 1! We hebben dus alle tijd. Het kaartje kunnen we kopen bij de conducteur. Maar er kan slechts een kaartje gekocht worden tot Ponferrada. Daarna moeten we een nieuw kaartje kopen tot León maar we kunnen gelukkig wel in dezelfde trein blijven zitten. De reis duurt lang maar verloopt prima. Het verbaast ons hoe weinig mensen er van de trein gebruik maken... Na Ponferrada, een stad die we ons nog goed kunnen herinneren omdat we hier een heerlijk lange afdaling hebben mogen meemaken, kopen we bij een nieuwe slonzig geklede conducteur een nieuw kaartje. Het valt ons op dat het reizen met de trein in Spanje echt goedkoop is! De fiets is zelfs gratis! We zitten de tijd uit tot León en genieten van het landschap dat bij tijd en wijle adembenemend mooi is. De trein rijdt in heuvelachtig en bergachtig terrein niet zo snel dus je kunt goed rondkijken. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we ook regelmatig een tukje gedaan hebben. We merken nu eigenlijk pas hoe moe we eigenlijk zijn!

In León aangekomen moeten de fietsen en de bagage weer uit de trein. Ook nu hebben we weer het geluk dat we het perron maar hoeven over te steken. Jo en Theo zorgen ervoor dat de fietsen en de bagage in de trein terecht komen, Pierre gaat als een haas naar cafetaria en scoort daar enkele broodjes met ham. We hebben tenslotte nog niets gegeten. Gelukkig is het regenen nu zo'n beetje opgehouden. Het is nog wel bewolkt en ongeveer 14 gradeen. In de trein naar Palencia is het gelukkig niet zo druk, we hebben genoeg plaats voor onze fietsen. Het stuk naar Palencia duurt echter maar een goed uur. We laten ons de broodjes goed smaken en de reis wordt vervolgd.

De Spaanse treinen zien er goed uit, ze zijn netjes verzorgd, modern en comfortabel. Het verschilt weliswaar van trein tot trein maar over het algemeen zijn we erg tevreden. In een enkele trein is de beenruimte zo eng dat je met je knie tussen de benen van de tegenoverzittende persoon zit. Wel een beetje genant hoor... De conducteurs zijn streng en afstandelijk. Een grapje kan er niet van af. Maar die onvriendelijkheid van de Spanjaarden hebben we al eerder vermeld. Er kan geen lachje vanaf. Wel spreekt een enkele conducteur een klein (heel klein) woordje Engels.

We komen aan in Palencia en moeten daar 2 uur wachten. We besluiten daar wat te eten en in het sdtationscafetaria eten we een frietje met 2 gebakken eieren erop. Lekker! De fietsen laten we aan de overkant van het perron staan. Na 2 uur gaan de fietsen weer in de trein richting Vitara en Irun. Het is weer best druk met fietsers. Het lukt allemaal prima en de reis kan verder. Na een lange, lange reis komen we in Vitala aan. Het is inmiddels 6 uur en in Vitala houdt de trein een 7 minuten durende pauze. Een Duitser is zijn vrouw of zijn reisgezelschap kwijt omdat er een locomotief gewisseld zou zijn en hij op de wc zat. Hij probeert het wanhopig duidelijk te maken aan de conducteur en de securidad. Een heel gedoe maar hij wordt uiteindelijk keurig geholpen.

Het laatste stuk van onze reis door Spanje gaat beginnen. De trein gaat richting Irun, een stad in het Noord-westen aan de kust van Spanje. Niet te verwarren met Irunja, de Baskische naam voor Pamplona. In Irun bereiken de treinen hu eindpunt. Als we hier aankomen hebben we dus in één dag heel Spanje doorkruist van oost naar west. Wat een reis! 14 uur in de trein gezeten! Het is dan al kwart over 9. We laden de fietsen en de bagage uit en we bepakken onze fietsen. Het weer is in de loop van onze reis aanmerkelijk verbeterd. Op het laatst is de zon weer gaan schijnen. Het is 23 graden in Irun. We vertrekken met onze fietsen en rijden dwars door de hectische avonddrukte van Irun richting Francia. Eindelijk vinden we een bord en na ongeveer 5 kilometer steken we de grens over en komen in Frankrijk.

We fietsen Hendaye binnen; de eerste Franse stad die aan de grens ligt. In Hendaye zien we gauw genoeg het station liggen en slaan rechtsaf. Daar staat het “Hotel de la Gare” aangegeven. We gaan naar binnen en informeren of er plaats is en hoe duur. We vergelijken het nog met een ander hotel. We kiezen het “Hotel de la Gare” en verbazen ons over het grote verschil in vriendelijkheid tussen de Spanjaarden en de Fransen. De bazin is uiterst aardig en behulpzaam. We krijgen een driepersoonskamer en installeren ons. Het thuisfront wordt gebeld en we gaan nog gauw een hapje eten in een restaurantje. Het is inmiddels 22.15 uur.

In ons hotelletje drinken we nog een biertje en kletsen wat met de bazin van het hotel. Een leuke vrouw waar we onze verhalen over Santiago aan vertellen. Daarna gaan we lekker naar bed want het was en uiterst vermoeiende dag al hebben we maar 5 kilometer gefietst!

De feiten van de dag:

Vertrek vanuit: Santiago de Compostela (S)
Aankomst in: Hendaye (F)
Afgelegde afstand: terugreis door Spanje
Feitelijke fietstijd: niet meer van toepassing
Gemiddeld per uur: niet meer van toepassing
Totale afstand: 3.065 km. (eindstand)
Totale fietstijd: 210,0 uur (eindstand)
Weer: hele dag regen, na 15.30 uur droog en zon, 12-16 en 18-25 graden,
windstil

Pijoth vous salut de Hendaye! Wellicht à demain!

Met een fietselijke groet,

Pijoth