Dag 4: La douce France !

Zeven uur liep de wekker vandaag weer af. Iedereen natuurlijk weer zo stijf als een plank. Omdat het uploaden van de tekst gisteren niet goed lukte, hebben we meteen de website even bijgewerkt. Daarna wassen, fietskleding aan, tassen inpakken.Daarna naar beneden, waar onze goedlachse hotelbaas een heerlijk ontbijtje had klaarstaan. Alleen het eitje ontbreekt. Daarna hebben we de fietsen uit de garage gehaald en de fietsen weer opnieuw bepakt. Godzijdank is het droog, maar wel weer..... koud ! Bij het vertrek was het 3 graden !! Jo en Theo hebben de hele dag de WINTERfietshandschoenen aan gehad, en dat was geen luxe ! Verder natuurlijk weer 4 lagen kleding om het een beetje warm te houden. In Bastogne hebben we eerst bij een museum een foto gemaakt voor een ansichtkaart voor Michel, want die is vandaag jarig ! Michel, van harte gefeliciteerd namens pijoth !

Vervolgens de fietsenmaker opgezocht, want Jo had problmen met zijn stuurpen en Theo had versleten remblokken. We hebben ze allemaal laten vervangen. Veiligheid voor alles ! We treffen hier trouwens ook weer Henk en Jeanette, onze medereizigers. Zij konden hun probleem met de speling in het achterwiel gelukkig hier ook laten verhelpen. Daarna hebben we in de winkel onze volgende pelgrimsstempel gekregen en zijn we gaan pinnen bij een bank. Dat verliep allemaal niet zo soepel, zodat we pas rond 10.15 uur Bastogne uitfietsten. Daarna flink opgeschoten: toch nog steile klimmen, lange afdalingen (heerlijk !!) en prachtige vergezichten en weinig pauzeplaatsen. We hebben tijdens zo´n pauze weer een nieuwe medereiziger ontmoet: een jongeman uit Emmen. We hebben even met hem bijgepraat: hij vertelde over zijn motieven voor zijn Santagoreis en vertelde dat hij daarna zelfs nog zou doorfietsen naar de Algarve in Portugal. We vervolgen onze weg en komen de Emmenaar nog regelmatig tegen. We hebben onze weg vervolgd langs de Semois. Lekker vlak fietsen. Het landschap verandert: we zijn de Ardennen bijna door. Toch blijven de klimmetjes en soms lange klimmen nog steeds gemeen. Na de middag wordt het weer iets vriendelijker: het wordt iets zonniger en we zien zelfs de zon heel even. We komen in de buurt van de Franse grens: De Abdij van Orval nadert. We krijgen een enorme afdaling van 13 % ! Voorzichtigheid is geboden want het wegdek is bar en boos, zoals trouweens bijna overal op onze Route Sint Jacques in België. Theo heeft tijdens dit traject enorm last gehad van zijn lenzen: een tegenliggende vrachtauto zorgde voor een stofwolk, waardoor Theo bijna niks meer zag. Na een prachtige afdaling en een schitterend fietspad naderen we de Absdij van Orval. We gaan naar binnen, en vragen onze volgende pegrimsstempel. We bekijken het gebouw en de binnenplaats. Schitterend ! We gaan verder niet naar binnen want daar hebben we de tijd niet voor. Na de gebruikelijke fotosessies van Jo gaan we verder.

Vervolgens eten we in een gelegenheid 400 meter verderop een heerlijke omelet. Het blijkt bijna een complete maaltijd te zijn. We treffen daar ook weer de Emmenaar. We fietsen verder en twijfelen of we nog doorfietsen naar Dun sur Meuse. Uiteindelijk besluiten we te stoppen in Montmedy. We vinden er een eenvoudig hotelletje, waar we ons nu gesetteld hebben. Daarna zijn we het dorp ingegaan, waar we een hamburger, een frietje en een koffie met gebak gegeten hebben in een kebabtent, een soort lunchroom.

Statistieken van vandaag: Fietstijd: 5 uur en 38 minuten. Totale dagafstand: 88 kilometer. Totale afstand tot nu toe: 355 kilometer. Weer: zwaar bewolkt, gelukkig droog, 3 tot 12 graden, noordelijke wind (in de rug !)

Zo, dat was het weer ff voor vandaag. Straks weer lekker slapen, morgen weer gezond op de fiets. En je weet het: As ut lupt, daan lupt ut ! Vive la France !

Met fietselijke groet,

Pijoth.