Dag 6: Bijzondere ontmoetingen....

Vanmorgen natuurlijk een fikse beloning verdiend na zo'n dag met 140 kilometer! We hebben lekker uitgeslapen tot... 8 uur. Buiten regent het pijpenstelen.

Daarna was er werk aan de winkel: Theo moest het verslag van gisteren nog publiceren op de website en onze fietsen hadden behoefte aan wat onderhoud: Jo en Pierre hebben de banden opgepompt (Theo en Pierre zaten met de bandenspanning veel te laag), de kettingen werden gesmeerd en de remblokken gecontroleerd. Na een mager ontbijtje (alleen jam! Dat hadden we zeker na gisteren NIET verdiend!) hebben we de fietsen weer bepakt. Wat een werk is dat toch steeds weer... Gelukkig is het inmiddels droog geworden. We nemen afscheid van Mark, onze medepelgrim, die ook in ons hotel verbleef, en fietsen naar de binnenstad, waar we bij de kathedraal van Chalons arriveren. Wat een bouwwerk zeg! Fantastische ghotische kathedraal, maar wel veel geleden door de tand des tijds, zoals alle oude kerken in Frankrijk. Vette pech: de kathedraal is gesloten! Via het postkantoor arriveren we bij het Bureau de Tourisme, waar we doorverwezen worden naar de Basiliek de Notre Dame de Vaux. Daar worden we in het portaal hartelijk ontvangen door een vriendelijke non, die ons van een prachtige stempel in ons Credencial voorziet. We schudden haar hartelijk de hand. Volgens Pierre had deze Soeur de dag van haar leven. We werden genoteerd is een speciaal dagboek, weaarin de pelgrims weerden genoteerd. Wij waren nummer 77, 78 en 79. Na een fotosessie gingen we de kerk in en bekijken de schitterende glas/in/lood ramen en rozetten. Ook dit was een typische gotische kerk. Ook bekijken we daar een speciale tentoonstelling over Saint Jacques, waarbij een uitgebreide collectie foto´s te zien waren van pelgrims onderweg. Onder andere een foto van de beroemde )of beruchte' refugio in Roncesvalles. Na foto´s gemaakt te hebben van een speciaal glas/in/loodraam van gebeurtenissen uit het leven van Sint Jacobus en bij een speciale fotoplek met de Jacobusstaf ontmoeten we in de kerk een voetgangerspelgrim, die in Lille gestart was.

Daarna hebben we op het plein bij een broodjeswinkel een lekker belegd broodje met koffie genoten en hebben brood ingeslagen voor onderweg. Daarbij heeft Jo ongeveer elke vierkante centimeter van het plein op de gevoelige plaat vastgelegd...

Het wordt tijd dat we op weg gaan, het is inmiddels 12.15 uur. We fietsen door een heel wijds landschap met korenvelden en uitgestrekte akkers. We zitten dan ook in de Champagne, de streek van de beroemde champagnewijnen. Daar is vooralsnog weinig van te merken want het is allemaal graan wat we zien! We peddelen dan ook door de `graanschuur` van Frankrijk. Gigantische graanschuren, enorme landbouwmachines in grote overdekte loodsen, en gigantische graansilo´s in elk dorp. Volgens ons heeft elk dorp zijn eigen landbouwcoòperatie. De silo´s zijn soms wel zo groot als een behoorlijke kerk!

Ecury sur Coole, Cernon, Bussy, Dommartin en vervolgens Soudé, waar we in een Relais koffie hebben gedronken. Vervolgens Poivre, Trouans, Dosnon en Gtrandville, waar we langs de weg op een muurtje gepicknickt hebben. Onderweg hebben we nog een vos gezien, die in snel tempo de weg overstak.

Via L´Huitre komen we in de buurt van Narcis, een plaatsje, waar Loes en Theo 2 jaar geleden op de camping hebben gestaan. De camping werd gerund door een man uit Oirsbeek uit Zuid/Limburg.

We zoeken de Chambre d´Hote, die in ons routeboekje wordt vermeld. We vinden eerst een hotel met de mededeling `plein`. Via veel vragen komen we bij het chambre d´hote. Het blijkt een prachtige, statige villa te zijn. We kunnen een kamer reserveren, maar de prijs is toch vergelijkbaar met die van een hotelletje. We logeren op een schitterende kamer in stijl. Het lijkt wel de kamer van Lodewijk de 14e zelf. Er wordt snel een bed bijgeplaatst en daarna is het douchen en installeren.

Op de fiets naar het dorp, een heerlijke pizza gegeten bij de pizzeria en vervolgens even het dorp rondgefietst. Even bij de camping langs en jawel hoor, de man uit Oirsbeek beheert in de zomermaanden nog steeds de camping. Hij herkent ons meteen als pelgrims aan de vlaggen op de fiets en Theo vertelt hem dat hij er 2 jaar geleden ook al eens heeft gekampeerd. We krijgen een biertje aangeboden en kletsen even bij met de man. Hij vertelt ons bijzondere verhalen, onder meer 28 operaties nderegaan, en we zijn onder de indruk van zijn levensgeschiedenis. Hij leeft met zijn vrouw ´s zomers in zijn `paradijsje` zoals hij het noemde. We fietsen de camping nog even rond en beloven nog eens terug te komen als we in de buurt zijn.

Terug naar onze villa en daar ontmoeten wee de baas, die bij onze aankomst nog niet aanwezig was. Hij nodigt ons uit voor een kop koffie en wil graag in het Engels met ons praten, zodat hij zijn Engels kan oefenen. Hij noemt ons de drie musketiers en haalt uit zijn `museum` 3 degens van de musketiers tevoorschijn en zet ons op de foto. We vertellen hem over onze plannen, onze ervaringen en onze uitrusting, de fietsen, de kaarten etc. Hij plaatst ook een reactie op onze website, waarop hij de 3 musketiers veel courage wenst. Een bijzondere man, die open staat voor zijn gasten. Erg leuk!

Daarna is het nog wat werken geblazen, de website wacht weer op een nieuw reisverhaal van Theei en Jo moet zijn statistieken nog even bijwerken.

Zo mensen, dat was het weer voor deze dag. Nog even de statistieken.
De dagafstand is 74 kilometer. Weer koud, windstil en af en toe een spettertje. Meestentijds droog. Totale afstand, 571 kilometer.

Zo, tijd om te gaan slapen. Morgen gezond weer op de fiets. As ut lupt, daan lupt ut. We zien elkaar misschien morgen weer.

Met een fietselijke groet,

Pijoth