Dag 12: 1000 Kilometer...

We werden 's morgens natuurlijk weer om 7 uur wakker van het wekkertje van Pierre. Het eerste dat we deden was natuurlijk: uit het raam kijken. Gelukkig: droog weer. Aankleden, opruimen, inpakken en de tassen klaarzetten. Het blijkt weer heel erg koud te zijn: 5 graden en het is helemaal op. En zwaar bewolkt ! Is dat nou het zonnige Frankrijk, dat we van de zomer kennen ? We hadden intussen wat warmere temperaturen verwacht. We zitten tenslotte al een heel eind richting het zuiden.

Jo springt op zijn fiets een gaat stokbrood halen. Onze medepelgrims uit Duitsland (te voet) en Frankrijk (met de fiets uit Reims) zijn al vertrokken. In de keuken treffen we de andere Fransman uit Gerardmèr in de Elzas aan. De man loopt in zijn korte broek en trui en heeft al stokbrood gehaald. We mogen het gebruiken. Als we dat hadden geweten …. De man heeft trouwens op een stretcher op de gang geslapen.

Nadat Jo met zijn stokbrood terug is, eten we aan de keukentafel. We zijn nog goed voorzien. Na het ontbijt doen we een bijdrage in de vrijwilligerspot van de zusters, en gaan onze fietsen bepakken. Daarna nemen we afscheid van de soeurs, en fietsen door het centrum de stad uit. Net als we de brug over zijn, realiseren we ons dat we de stempel bij de soeurs vergeten zijn. We maken rechtsomkeert en fietsen terug. We worden weer met open armen ontvangen en we krijgen een prachtige stempel in ons credencial erbij. We nemen weer hartelijk afscheid en fietsen nu echt de stad uit. We fietsen door een heuvelachtig landschap en komen in het dorpje Arcomps. Daar krijgen we een korte venijnige klim van 15% voor de kiezen. We staan boven te hijgen als een paard! We zien daar de Mairie en we roepen naar een man uit het bovenraam of we de ordinateur mogen gebruiken. We proberen hier ons laatste verslag te uploaden, maar helaas kan de verouderde versie van Word ons Open Office document niet lezen. De medewerkster van de Mairie vertelde ons dat ook zij het heel koud vond en dat de normale temperatuur in deze tijd van het jaar toch wel zo'n 20 graden was...

Inmiddels valt er af en toe een spetter. Maar gelukkig is het meestentijds droog. We fietsen verder via Loye-St. Arnon en Le Chatelet naar Chateaumeillant. Daar pauzeren we midden in het centrum op een plein. Op een bankje genieten we onze lunch: stokbrood, paté, kaas en jam en natuurlijk een yoghurtje na. Het is er echter bitter koud! Jo en Theo besluiten de winterhandschoenen weer aan te trekken, zó koud is het ! Verder via Néret naar Montlevicq. Daar stoppen we langs de weg om het feit vast te leggen dat we 1000 kilometer er op hebben zitten! Met een bordje met 1000 er op maken we foto's van dit feit. Ook feliciteren we elkaar. Ongelooflijk dat je op je fiets 1000 kilometer hebt afgelegd!

Via Lacs gaat het naar La Châtre, een prachtig stadje! We bezoeken de kathedraal. Die lijkt dicht. We worden echter opgewacht door de kapelaan, die ons erop wijst dat we de zijdeur moeten gebruiken. Maar voordat we de kerk in gaan, brengt de kapelaan ons naar de Presbétière, de pastorie, waar twee vriendelijke dames een prachtige stempel in ons passpoort afdrukken. Terug naar de kathedraal. Het blijkt een echte kruisbasiliek te zijn, maar dan in het klein. Een mooie kerk. Foto's gemaakt en weer op de fiets naar het Bureau de Tourisme, waar we weer een poging wagen om ons verslag te uploaden. Dit mislukt helaas weer. We krijgen het word-document niet geopend. We plaatsen een berichtje met “Even geduld a.u.b.” op de weblog.

We besluiten ons te gaan warmen in een café en drinken er café au lait met een stuk appeltaart erbij, om het feit te vieren dat we de eerste duizend kilometer geslecht hebben. Als we een beetje opgewarmd zijn, verlaten we La Châtre en fietsen naar Sarzai, waar we ineens oog in oog staan met de burcht, die oorspronkelijk 38 torens en drie bruggen kende. Er zijn er maar een paar over maar het is een imposant bouwwerk. Via Gourdon gaat het naar Neuvy St. Sépulchre en van daar uit naar Cluis. We twijfelen of we daar de nacht doorbrengen en besluiten alsnog door te fietsen. We moeten ons daggemiddelde halen. Inmiddels schijnt een lekker zonnetje en is het wat warmer. We willen in Orsennes overnachten maar uiteindelijk blijkt de gîtes in Orsennes niet te bestaan. We vinden dat er in het boekje toch nogal wat fouten staan wat betreft de overnachtingsplaatsen. In Sint Plantaire zou ook een overnachtingsmogelijkheid zijn: een hotel. Het hotel was echter hartstikke gesloten en dat betekende dat we nog zo'n 15 kilometer moeten doorfietsen naar Crozant. En dat terwijl het al half 8 is! Dus weer op de trappers en de route naar Crozant blijkt vol met lange klimmen en dalen. Halverwege overwegen we naar een camping te gaan, maar die ligt 4 kilomerer van de route en naar beneden. Als er geen overnachting mogelijk is fietsen we 8 km voor niks. Toch maar naar Crozant dus. Dit blijkt aan een stuwmeer te liggen. Het plaatsje zelf ligt boven op een berg maar wij stoppen bij het prachtig gelegen “Hotel du Lac”, dat een geweldig uitzicht heeft op het meer. Het hotel blijkt niet duur te zijn, zoals we verwachtten, en uiteindelijk vonden we dan na 113 kilometer een slaapplaats, 23 km verder dan gepland! De jongen achter de bar vertelde dat de kok net was vertrokken, maar dat hij voor ons nog wel een sandwitch kon maken. Douchen, omkleden en onder het genot van heerlijke koffie de sandwich opgepeuzeld. Dik belegd met ham en brie. Daarna nog genoten van een heerlijk glas Grimbergen en daarna moe maar voldaan naar bed.

De feiten van de dag:
Afgelegde afstand: 113 kilometer.
Fietstijd van die dag: 7 uur en 19 minuten
Totale afstand 1063 kilometers
Totale fietstijd: 68,9 uur
Weer: 's morgens (zeer) koud; 5-8 graden, af en toe een spetter, 's kiddags droog. Later een zonnetje en wat warmer. Windstil

Zo, dat was het dan weer voor vandaag. Morgen gezond weer op (maar een uur later !) en weer op de fiets.

Met een fietselijke groet,

Pijoth.