Dag 11: Regen, regen, regen....

“Shit, het regent!” Dat waren de eerste woorden, waarmee Pierre de dag begon, nadat hij naar buiten had gekeken. Het regende niet zo maar, het regende vanmorgen pijpenstelen. Dat was natuurlijk flink balen, want we hadden er na gisteren eigenlijk op gerekend, dat vandaag het weer wat beter zou zijn. Alles opruimen, de was was eindelijk droog en natuurlijk weer alles inpakken. Het hele ritueel neemt door alle routine niet meer dan een kwartier in beslag.

We gaan naar beneden voor het ontbijt, dat aan de karige kant is. Alles is precies afgemeten per persoon: 1 stukje stokbrood, 1 croissantje, 1 potje jam, een potje honing. We laten ons de koffie en de broodjes goed smaken en hopen dat het droog wordt.

Dat blijkt helaas niet het geval: het regent zo mogelijik nog harder. We gaan naar de garage en bepakken onze fietsen. Vervolgens “bepakken” we ons zelf met regenjassen, regenbroeken en regenschoenen. Natuurlijk gaan ook de hoezen om de tassen. Met veel moeite wringen we onze fietsen met de brede tassen door de smalle garagedeur en fietsen weg. Ons eerste doel is de kathedraal van Nevers. Na een tocht door de krieoelende binnenstad bereiken we eindelijk de kathedraal. Hij is open maar we zijn helemaal alleen. Geen ontvangst door een seour: de kerk is leeg. We lopen door de hele kathedraal: weer een imposant maar donker bouwwerk, met hoge ghotische bogen en erg veel gebrandschilderde ramen, die modern aandoen. De kathedraal blijkt in de oorlog voor een groot deel verwoest te zijn geweest. Dat verklaart de moderne ramen. Nadat we de kerk bekeken hebben fietsen we weer door de stromende regen naar het “Châsse de la Bernadette”, de graftombe van Bernadette. De mooie binnenstad komt door de regen niet tot zijn recht. We hebben de handen vol aan het veilig bereiken van de graftombe van Bernadette. Jo fietst de binnenplaats op en wie treffen we daar aan: Mark! Hij staat voor de deur een sigaretje te roken en heeft “bij de zusters” geslapen.

We worden heel hartelijk ontvangen door een oudere dame, die medelijden met ons heeft vanwege het slechte weer. Ze is ervan onder de indruk dat we helemaal uit La Hollande komen. Ze voorziet onze pelgrimspassen van een stempel van Bernadette en we mogen onze spullen onder haar toeziend oog achterlaten.

We gaan eerst de kapel in, waar Bernadette de Soubirous is opgebaard. Even voor de volledigheid: Bernadette is het meisje, waaraan in Lourdes Maria verschenen zou zijn. Zij heeft het laatste deel van haar leven gewoond in Nevers, waar ze is gestorven. Haar lichaam is gebalsemd en ze ligt er nog net zo bij als in 1926, toen men haar hier in de glazen kist heeft neergelegd. We vinden het net een pop. Er mogen geen foto's gemaakt worden, maar we doen het stiekem toch. Vervolgens gaan we naar buiten naar de grot. Het regent dat het giet. De grot lijkt op die van Lourdes, alleen is deze wat kleiner. We treffen enkele oudere Franse dametjes en kletsen wat met hen. Vervolgens maken we wat foto's en vluchten gauw weer naar binnen.

We gaan nog even naar het toilet en beklimmen onze fietsen weer. We worden uitgezwaaid door de Franse dames en fietsen de binnenstad weer in. Het is erg hectisch in de stad en we dalen af naar de Loire. We bereiken de grote brug over de Loire en zijn onder de indruk van deze grote brede rivier. We fietsen vervolgens weer langs een jaagpad langs een kanaal en dit gaat kilometers zo door. Het schiet wel lekker op, maar het fietst beslist niet lekker door de regen in de kleffe regenbroeken en regenjassen. We komen langs Gimouille en uiteindelijk komen we over een aquaduct. Dit was wel heel speciaal: wij fietsen over een smal fietspad en links van ons varen boten door de vaargeul, en dit alles boven op een viaduct. Het aquaduct loopt over de Loire en aan de andere kant gaat het steil naar beneden. We fietsen tot onder de brug en Jo maakt foto´s van boten, die over het aquaduct varen over de Loire heen. Heel speciaal. We fietsen terug en zien dat het einde van het aquaduct bestaat uit een sluis die in 2 trappen wel een meter of 8 hoogeverschil overbrugt. Dit was imposant om te zien.

Nadat een boot de sluis doorgevoerd is, vervolgen we onze weg.We slaan links af en fietsen langs de Allier. Grote lanen met grote bomen erlangs en langs de rivier. Na enkele kilometrers komen we in “un des plus besau villages de France”: Apremont sur Allier. We pauzeren onder het dak van een oude centrale wasplaats en fietsen door het dorp. Een prachtig schilderachtig dorp, met Anton Pieckachtige huizen. Jo weet zijn fototoetsel niet te bedwingen en legt alles vast op de gevoelige plaat. Overigens regent het nog steeds! We vervolgen onze weg via Séngny en Neuvy le Barrois en komen in Sancoins terecht. Daar is alles dicht, behalve de bakker. Daar kopen we 2 stokbroden en 3 saucijzenbroodjes, die we met smaak opeten. Langzamerhand wordt het eindelijk wat droger, maar het blijft dreigen en het blijft zwaar bewolkt. Er is geen schuilgelegenheid dus we fietsen gewoon verder. We komen in Neuilly-en-Dun terecht, waar we in de plaatselijke epicerie aanvullende inkopen doen voor onze lunch. We eten stokbrood met paté, kaas en jam en een toetje na. Gelukkig blijft het droog en vervolgen we onze weg via Vernais naar Charenfon du Cher. We krijgen allemaal wat last van zadelpijn en vervolgen onze weg via Vivons en Marcais naar de stad St. Armand Montrond. Daar fietsen we eerst een rondje en Theo gaat in de bibliotheek informeren naar overrnachtingsmogelijkheden. Daar treffen we een gezelschap aan, dat ons verwijst naar de zusters. Er blijken nog 2 zusters te wonen, waar we kunnen overnachten. Eenvoudig maar goed. We krijgen 2 kamers en Jo kan weer apart slapen. Dat betekent een snurkloze nacht voor de andere twee. We installeren ons en douchen en gaan vervolgens eten bij een plaatselijk restaurantje. Daarna gaan we terug naar ons tehuis en maken koffie met chocoladerozijntjes. We maken dit verslag en zoeken moe maar tevreden ons bed op.

We moeten morgen weer op tijd op: 7 uur. Hopelijk schijnt dan eens eindelijk de zon... Maar we hebben er een hard hoofd in...

De cijfers van de dag:
Dagafstand: 85 kilometer.
Fietstijd: 5 uur en 14 minuten.
Totale fietsafstand: 950 kilometer
Weer: hele morgen (flinke) regen tot 13.00 uur, 's middags droog maar klam. Het was niet koud, 12–16 graden, windstil.

Met een fietselijke groet,

Pijoth