Dag 10: Bernadette wacht in Nevers

Zo lekker als we de eerste nacht geslapen hebben in de poaterskamer, zo slecht heeft iedereen geslapen tijdens de tweede nacht. En daar was eigenlijk maar één persoon verantwoordelijk voor: Jo. Theo daalde geradbraakt van zijn hoogslaper af: nauwelijks geslapen. Ook Pierre had nauwelijks een oog dichtgedaan. Jo was weer enthousiast bomen aan het zagen in zijn slaap. Tjonge, wat kan die Jo snurken ! Vreemd genoeg had Jo ook onrustig geslapen.... Theo heeft het stapelbed soms even flink door elkaar geschud en zelfs enkele keren flink op de bedrand gebeukt om het snurken te stoppen.... Ja.... hij had ver weg wel ergens wat gehoord.....

Enfin, we gaan de was eens even checken en jawel, NIET droog. Dan maar de “natte” shirts aan. Die waaien wel droog. En de rest maar nat inpakken en op de volgende locatie verder drogen. Alles ingepakt en daarna weer heeeeeerlijke Nescafé gezet en (oud) stokbrood gegeten met “la vache qui rie”. Ja, ja, op een sobere poaterskamer past een sober ontbijt. Alles gepoetst en opgeruimd (ja dat moet je hier zelf doen), en daarna weer de fietsen bepakken. We zien in een flits Mark voorbijstuiven, die bij de zusters geslapen heeft. We laten een donatie achter en vertrekken. Een heerlijke afdaling, waarbij we Mark weer inhalen die een dikke trui aantrekt. We komen in St. Père en daarna in Pierre-Parthuis en vervolgen onze weg naar Bazoches en Posques Lormes. We fietsen door een prachtig heuvellandschap en worden al spoedig weer ingehaald door Mark. Inmiddels verschijnen er meer en meer dreigende wolken aan de lucht en de zon is verdwenen. En jawel, het begint te druppelen en daarna te regenen. Regenjassen aan, regenhoezen over de tassen, een heel gedoe elke keer.... Wanneer begint die lente nou eens een keer ! In Bailly zou “iets” van Sint Jacobus te zien moeten zijn, maar we hebben niks gevonden. We belanden in Corbigny, een klein stadje waar we een lekkere café-au-lait drinken. Enkele mannen zitten al aan een borrel (op maandagmorgen !?) en bewonderen en keuren onze fietsen.

Het blijft maar regenen, soms hard, soms wat minder. We komen uiteindelijk door Guipy, waar we de hoofdweg volgen, die de prachtige naam “Rue de Saint Jacques de Compostelle” draagt. We maken uiteraard een mooie foto van het bord en vervolgen onze weg. We zoeken een overdekte schuilplaats want het regent nog steeds. In Saint Révérien stoppen we tenslotte op een plein met een picknickbank. En gelukkig wordt het droog. We genieten van stokbrood en paté, smeerkaas en bananen en een yoghurtje. Heerlijk !

De hele dag blijft het maar klimmen en dalen en gelukkig knapt het weer enigszins op. We passeren Moussy, Boulon en komen terecht in Prémery, een wat groter dorp met een bar slechte invalsweg. We moeten het verslag van gisteren nog uploaden en bij de paters hadden we geen internet, dus we vragen bij het postkantoor of ze daar geen pc hebben. Dat blijkt niet het geval en we worden doorverwezen naar de Mairie, het gemeentehuis. We trekken de stoute schoenen aan en stappen naar binnen. En jaweel, we mogen gratis gebruik maken van de computer om de website bij te werken. Er blijkt ook een Belgische madam achter de computer te zitten, die via Twitter contact zoekt met het thuisfront. Zij is vanuit België te voet de tocht naar Santiago aan het volbrengen. Jo mag even “voorkruipen” en werkt de website even bij. Theo doet even een dutje op de trappen van de Mairie (slecht geslapen ?!) en Pierre bewaakt de fietsen en heeft een gesprek met een Nederlands echtpaar, dat toevallig passeert en aan onze fietsen ziet, waar we naar toe willen. Pierre krijgt de vrouw niet aan het verstand gepeuterd, dat we vandaag op weg zijn naar Nevers, want dat kán volgens haar toch niet ! Dat is toch veel te ver...

Nadat Jo zijn taak volbracht heeft, eten we een Mars, en vervolgen onze weg: op naar Nolay, Prunevaux en Balleray. We fietsen door heuvels en dalen en dor uitgestrekte bossen. Wat een prachtige natuur hier ! Het is volop genieten van de vergezichten, de bossen en de onvoorstelbaar veel fluitende vogels. Overigens merken we, dat we richting Zuid-Frankrijk fietsen: overal horen we de cigales, de krekels. Prachtig ! Het weer is inmiddels opgeknapt. De zon schijnt en het is prachtig weer. We besluiten met de fotocamera een filmpje op te nemen, want we willen eens proberen een filmpje op onze weblog te plaatsen.

We dalen af naar St. Martin d'Heuille en komen zo langzamerhand in de buurt van Nevers, ons einddoel van vandaag en de stad van Bernadette Soubirous. Het wordt drukker en drukker, en nadat we in de stad zijn, trekken we ons plan. De TomTom van Theo brengt ons rechtstreeks en zonder omzwervingen naar hotel Moliére, dat in onze gids vermeld staat. We komen daar aan en Jo weet een mooie prijs te bedingen voor de overnachting. Weer alles uitpakken, douchen en installeren. Uiteraard alles weer uit die tassen want onze was moest nog drogen.... Wat een gedoe.

We gaan naar een nabijgelegen pizzeria en eten daar penne à la carbonara. Prima gegeten. Teug naar de kamer. Daar hebben we voor het eerst met het thuisfront geskypt: dat ging perfect ! We hadden op een gegeven moment contact met Loes, Anny, Alice en Hans, Michel en Anke, Jop, Jantien en Jur. We hebben lekker bijgekletst en daarna hebben we dit verslag nog geschreven en geupload. Wij gaan weer lekker slapen, want morgen wacht ons weer de fiets. Volgens Pierre een wat lichtere route dan vandaag ! We mogen hier nog even vermelden dat we het eerste routeboekje “uit” hebben ! Morgen beginnen we aan routeboekje 2 van de pelgrimsroute “Langs oude wegen”: de tocht van Nevers naar Oleron Saint Marie. Nieuwe routes, nieuwe uitdagingen !

We besluiten dit reisverslag, maar niet voordat we Hay (Janssen) hebben gefeliciteerd met zijn 55 ste verjaardag. Hay proficiat !

De cijfers van de dag:
Dagafstand: 97 kilometer.
Fietstijd: 6 uur en 14 minuten.
Totale fietsafstand: 865 kilometer
Weer: 's morgens droge start en al gauw (druilerige) regen tot 13.30 uur, 's middags droog met geregeld zon, in de namiddag nog een bui, het was een lekker warme dag, 14–17 graden, windstil.

Met een fietselijke groet,

Pijoth