Dag 34: Santiago is na 2834 kilometer bereikt!

Donderdag 3 juni.
In Melide hebben we onszelf een half uurtje extra rust gegund, om half 8 ging de wekker. Het was weer een onrustige nacht. Gisteravond laat waren er buiten de albergue povisorio nog pelgrims aan het kletsen en dat was natuurlijk in de albergue goed te horen. De bovenkant van de slaapzalen waren afgedekt met een soort net en is dus niet geluiddicht. 's Morgens staan veel pelgrims al weer vroeg op om hun boeltje te pakken en te vertrekken. Als wij opstaan, zijn de meeste pelgrims al weer vertrokken.

We kleden ons aan en pakken onze spullen in. We halen de fietsen en bepakken die in de slaapzaal. Dan hoeven we niet met de bagage te slepen. Nadat we klaar zijn, vertrekken we. Het nadeel van de albergues is, dat we 's morgens niks te eten hebben. We fietsen dus naar het centrum, en in dezelfde gelegenheid waar we gisteren gegeten hebben, eten we nu een eenvoudig ontbijt: café a leche, een croissant, geroosterd brood, jam en jus d'orange. Daarna gaat Jo naar het nabijgelegen internetcafé om het verslag, dat Theo gisteravond nog getikt heeft, op onze weblog te zetten. Intussen zoeken Theo en Pierre een supermercato op en doen daar de inkopen voor de lunch van vandaag.

Daarna vertrekken we uit Melide. We hebben hier gefoeteld, we nemen in plaats van de oorspronkelijke route de ites kortere, drukkere N-547 want we willen echt op tijd in Santiago de Compostela zijn. We hebben namelijk telefonisch contact gehad met Loes en afgesproken dat we tussen 17.00 uur en 18.00 uur op het plein bij de kathedraal zullen zijn. Daar hangen internetcamera's, die op internet te bekijken zijn: www.santiagoturismo.com. Loes heeft dat ook doorgegeven aan Marij en Anny. Bovendien loopt de originele route van Melide naar Arzua behoorlijk om en zitten er 4 vervelende steile klimmen in. We kiezen dus de hoofdweg, een drukke weg die ons langs Boente, Castaneda en Portela naar Arzua voert. We komen echter op de koffie: ook in deze route zitten heel veel lange klimmen maar gelukkig ook afdalingen. In Arzua houden we en korte pauze en vervolgen hier nog een stukje van de N-547, die hier ook de oorspronkelijke route is. We nemen de afslag naar Touro en volgen de AC-240, een hele mooie weg, die door een prachtig bosrijk gebied loopt. Jo maakt hier nog een foto van een zogenaamde horreos, een ´opslagloods´ op palen. Je ziet ze hier veel. Bedoeld voor opslag van mais e.d. en gebouwd op een verhoging (op palen)om te voorkomen dat de voorraad wordt verslonden door klein wild. Deze kenden we vroeger ook in Nederland.

We hebben om een of andere reden steeds in ons hoofd gehad, dat de laatste etappe naar Santiago er een was, die we op zijn Jan Boerenfluitjes konden doen. Lekker ontspannen fietsen naar onze eindbestemming zonder al te veel geklim en geklauter. Maar niets in minder waar, de route via Touro naar Prevedinos en Rodino is heel erg zwaar: hele lange klimmen van 2 tot 4 kilometer lang met een stijgingspercentage van 4 tot 7%. Het valt ons erg tegen en we maken ons een beetje zorgen of we wel op tijd op het plein in Santiago zijn. Na Prevedinos houden we midden in de bossen in een “kiosk-achtig” gebouw op een verhoging onze middagstop en gebruiken de lunch. Het is deze dag "gloeiend heet" Lekker in de schaduw rusten we wat uit en eten we. Een stel werklui van de gemeente komt het terrein op gereden en doen in de laadbak van het vrachtautootje hun siësta... Wij slaan ons middagdutje over om op tijd op het plein te kunnen staan.

Via Prevedinos leidt het dus naar Rodino waar we door grote Eucalyptusbossen fietsen. De bomen ruiken heerlijk en geven ons lekkere schaduw, want het is weer dik over de 30 graden. Bloedheet, als je een berg op moet fietsen van 6% en 3 kilometer lang. Eigenlijk verwachten we dat we door al dat geklim dadelijk op een grote hoogte staan, van waaruit we een fantastisch uitzicht hebben op de stad Santiago, maar we komen bedrogen uit. Als we de laatste toppen over zijn, zien we een dorpje, Arins. Het ligt tegen Santiago aan maar de stad zien we niet. We dalen flink en maken voor de zekerheid foto's van het dorp, want we zijn er niet zeker van of dit Santiago al is. Nee, dus. We fietsen het dorp in en krijgen me daar toch nog een klim te verwerken! De weg slingert door het dorp en stijgt hier wel 7 tot 8%, en dat wel 2 kilometrer lang. We dachten er van af te zijn, maar deze klim vormde bepaald geen “toetje”. Tjonge, wat viel die tegen. En nog steeds geen zicht op de stad Santiago. Na het dorp gaat de weg weg naar beneden en draait naar rechts en in één keer staan we voor het plaatsnaambord “Santiago de Compostela”. Naast het bord hangt een versleten, kapotte electriciteitskast. Het ziet er niet uit. Zijn we hier die 2800 kilometer en nog wat voor gefietst? Enfin. We gaan in de remmen en maken naturlijk dé foto: wij met zijn drieën bij het bord. We zijn er! In Santiago! We fietsen verder en de weg daalt en daalt en het mooie uitzicht op de stad komt helemaal niet. Voor we het weten zitten we in de stad en gauw maken we een paar foto's op een punt, waar we en beetje zicht hebben op de stad. We fietsen verder. Santago is een stad die heel veel verval kent, bijna alle wegen lopen steil omhoog en omlaag. Dus we zijn er nóg niet vanaf! Het klimmen gaat door. We raken de route een beetje kwijt en lopen langs onze fietsen ( stijging 15%) op een eenrichtingsweg tegen de richting in, want dat is de richting van de kathedraal en het plein. We duwen onze fietsen met man en macht tegen de steile weg op en snappen nu warom we elke dag zo moe zijn. Wat een gewicht zeg! Er staat geen enkel bord met “Kathedraal” er op! Typisch Spaans! We dwalen wat door de stad, vragen hier en daar de weg en eindelijk komen we in de binnenstad terecht. Dat is eigenlijk voetgangersgebied, en ook hier gaat het omhoog en omlaag. Santiago is wel een bijzonder sfeervolle stad en het is er druk. De stad bereidt een Middeleeuws festival voor. We sjokken met onze fietsen lange smalle straten door en komen bij een poort, die naar het plein leidt. Onder de poort zijn trappen. Jo zeult zijn fiets de trappen af. Theo en Pierre fietsen een ommetje en komen zo op een wat handiger manier op het plein. Daar staan we dan: midden op het Praza do Obradoiro. En bijna precies volgens afspraak, om 10 minuten over vijf! De Engelbewaarder heeft ons veilig in Santiago de Compostela gebracht, Norbert en Betty!

Het is een heel authentiek plein, omzoomd door gebouwen. Aan een kant de enorme kathedraal, aan de andere kant een groot ander gebouw. Het plein is geheel omsloten en gelukkig nog wars van commercie. Geen winkels. We gaan met onze fietsen midden op het plein staan, zodat ze ons thuis op de webcam kunnen zien. We zwaaien wat en maken foto's met de fietsen, zonder de fietsen, van de kathedraal en van een grote tegel met de inscriptie van de Camino de Santiago, het officiële eindpunt van onze fietstocht. Jo ligt daarbij soms languit op de grond. Het valt ons op dat de kathedraal zo slecht onderhouden is. De kathedraal is werkelijk heel imposant maar de stenen zijn vervuild en zwart. Ook zijn randen en details begroeid met mos en planten. Zelfs boven op de torens zijn planten te zien, die de stenen bedekken met een laag groen. Volgens ons is het hoog tijd om de kathedraal te restaureren. En bovenop staat hij dan, Sint Jacob, Saint Jacques, oftewel San Jacobo (Santiago). Een prachtige kathedraal is het, met enorm veel details en ornamenten. We genieten van de sfeer en blijven bewust tot 18.00 uur op het Praqza do Oreidoiro omdat we met thuis afgesproken hebben, dat we dan op het plein zouden zijn.

Daarna gaan we onderdak zoeken en we maken ons een beetje zorgen over hoe lastig dat zal zijn. We zoeken met de fiets aan de hand het Officino de turismo en parkeren daar onze fietsen. Jo vraagt bij hostals in de buurt om onderdak en krijgt overal te horen dat er geen plaats is. Theo loopt het Toeristenbureau in en gelukkig spreken ze daar Engels. De senorita vertelt dat het erg druk is en dat het lastig is om in de binnenstad iets te vinden. Het zal wel de stadring er omheen worden. Ze gaat aan het bellen en na vier of vijf telefoontjes heeft ze een adresje voor ons gevonden, een hostal met een kamer voor tres personnes. En... bijna om de hoek. Ze adviseert ons om er snel naar toe te gaan. Wij wandelen er met de fiets aan de hand naartoe en de norse eigenaar weet dat we er aan komen. Wat zijn die Spanjaarden toch onvriendelijk! Communiceren kunnen ze ook niet. Geen woord Engels. Ze doen geen enkele moeite om iets duidelijk te maken. Als we aangeven, dat we drie fietsen hebben, kijkt hij zorgelijk. We moeten weekomen. Hij loopt met ons naar buiten en opent de deur van zijn hostal om de hoek. Hij laat ons de kelder zien; of de fietsen daar in kunnen. Dat gaat wel lukken en hij laat ons de kamer zien. Prima, een mooie kamer midden in Santiago de Compostela. Kon niet beter en de prijs valt ontzettend mee!

Je weet wel: uitpakken, wassen, douchen en installereen. Daarna zijn we de stad ingegaan; Jo zewt alvast de foto´s van deze memorabele dag op sw website.
Eerst zijn we nog naar het plein teruggegaan, waar we het thuisfront gebeld hebben, om te vertellen waar we staan op het plein. Dan kunnen ze nog eens kijken op de webcam, of ze ons kunnen vinden. We staan uitgebreid te zwaaien voor de kathedraal, maar de camera hangt vrij hoog. Het is vrij moeilijk te zien. De mensen op het plein zijn heel klein en het beeldschermpje op de computer thuis is maar 10 bij 10 op de computer. Maar... Loes, Jantien en Anny hebben ons gezien! Daarna hebben we een terras opgezocht, waar we een goedkoop en goed pelgrimsmenu gegeten hebben. Het is erg gezellig in Santiago: druk, veel toeristen en een echte Spaanse sfeer. Een mooie stad! We hebben onze aankomst daarna nog gevierd met een extra glaasje bier en een bordje met chorizo (pittige worst) en stokbrood. Daarna zijn we terug gegaan naar de kamer, waar we heerlijk zijn gaan slapen. Santiago is bereikt...! We dromen er alle drie van...

De feiten van de dag:

Afgelegde afstand: 68 km.
Feitelijke fietstijd: 4 uur en 55 min.
Gemiddeld per uur: 13,9 km./uur
Totale afstand: 2.837 km.
Totale fietstijd: 193,4 uur
Weer: hele dag droog en veel zon, 18-32 graden, nagenoeg windstil

Pijoth ustedes saludos de SANTIAGO DE COMPOSTELA. Wellicht a manana!

Met een fietselijke groet

Pijoth